Terug van weggeweest...

Alles begon eigenlijk bij een mailtje dat ik in december 2023 kreeg van Packraft Travel. Zij waren op zoek naar Packraft Instructeurs. Ik was hier wel benieuwd naar en besloot om te reageren zodat ik een beter zicht had op wat deze functie in hield. Begin januari hadden we ons gesprek. Het zat direct goed en ik was al helemaal verkocht aan deze job.

Half april vertok ik naar de Eifel in Duitsland. Een nieuwe woonplaats, één vaste collega (en buurvrouw), een nieuwe maar prachtige omgeving, een andere taal en een nieuwe job.

De camping waar ik terecht kwam, heeft uitzicht op de bergen en de rivier stroomt langs de camping. Het sanitair is proper, wat ik belangrijk vind, en de douches waren erg ruim en echt heerlijk (lekker warm water). Ze werken met 5 minuten muntjes. Op zich is 5 minuten wel voldoende, je kon de douche ook even pauzeren of je steekt een extra muntje zodat je 5 minuten extra hebt. Langs het sanitairblok heb je een bistro. Hier gingen we regelmatig 's avonds na het werk eten. Soms aten we daar en soms namen we het eten mee naar onze motorhome. Lekker handig en niet te duur. Prima plaats dus. Al was het voor mij toch wel wennen dat ik niet meer alleen stond. Ik was gewoon om alleen op de parking van de dierentuin te staan of alleen in de bos. Hier waren natuurlijk ook andere gasten. 

Ondertussen was ik aan het werk als 'packraft instructeur' bij Packraft Travel

Dagelijks vroeg uit de veren want mijn dag begon om 7u. Ik ging dan verse broodjes halen en zorgde ervoor dat het ontbijt klaar stond voor de gasten. Om 8u gingen de gasten ontbijten. Terwijl zij ontbeten, legde ik de materialen al klaar voor de briefing. Elke packrafter kreeg een eigen setje mee.

De briefing begon om 9u. Soms gaf ik een briefing voor kleine groepen, soms voor grote groepen. Ik gaf uitleg over hoe ze de materialen moesten gebruiken en de route. Na de briefing was ik nog beschikbaar voor eventuele vragen en kon iedereen zelfstandig op pad. Wanneer iedereen weg was, zorgde ik voor een proper basecamp. Ik had dan de tijd om de Glamping tenten en de Basic tenten te poetsen. Rond de middag was ik vrij tot in de namiddag (Weetje: Nederlanders noemen blijkbaar namiddag ook middag). Uiteraard bleef ik wel stand-by voor noodgevallen.

Vanaf 15u konden de packrafters weer aankomen en uitchecken (wanneer het hun laatste dag was). Bij het uitchecken, controleerde ik of alle materialen terug volledig waren en maakte ik deze weer proper voor de volgende. Vanaf 16u ontving ik ook de nieuwe packrafters (inchecken). Verder waren er nog andere werkzaamheden zoals de fietsen onderhouden, fietsen repareren, de was naar de wasserette brengen, fietsen naar de fietsenmaker brengen, materialen repareren/onderhouden en alles netjes houden. Wanneer het nodig was, ook helpen om routes (tijdelijk) om te leiden etc. Een heel diverse job, die zeker niet verveelt!

Met men collega wisselde ik af zodat we beiden vrije dagen hadden. Wanneer het drukker was, stonden we gezellig samen. Oktober heb ik alleen gedaan. Een prachtige maand trouwens met al die mooie herfstkleuren!

Naast werken ging ik ook regelmatig wandelen, packraften, mountenbiken, bikeraften of gewoon genieten van een kampvuur en rusten. Het was dagelijks genieten van de prachtige natuur. Zo zag ik regelmatig goudvinken, lijsters, gaaien, merels, rode wouwen, buizerds, zwarte ooievaars, aalscholvers, roodborstjes, zwanen, eendjes, vossen, reeën maar ook beverratten en boommarters. Uiteraard teveel om op te noemen. Zo kon ik wel heel wat uren besteden achter men verrekijker en vogelboekje.

Tyfoon ging graag mee op avontuur: zwemmen, wandelen, varen,... alles was prima zolang hij maar bij me was. Af en toe gingen we samen naar het reservoir van het meer om daar in de raft een boekje te lezen bij zonsondergang. Heerlijk!

Helaas ging eind juli mijn gsm stuk doordat ik hem niet had weggestoken in de raft (nat geworden). Er was geen gsmwinkel in de buurt en het was nogal een gedoe om uiteindelijk terug een gsm te hebben. Eenmaal ik een nieuwe had, bleek dat ik geen ontvangst meer had, geen internet, niks... Dus een maand zonder internet en ontvangst gezeten. Uiteindelijk een Starlink aangeschaft, waardoor ik gelukkig toch weer internet had aan men motorhome. Helaas heb ik nu nog problemen met die gsm, dus binnenkort waarschijnlijk overschakelen op weer een andere. Dat zorgde wel voor frustratie, zeker omdat ik dan een pak minder contact had met vrienden/familie. 

Het eten daar is apart... zeker niet zoals in België. Ik kan geen Schnitzels meer zien. Wanneer je in België op restaurant gaat heb je heel veel keuze (besef ik nu pas), terwijl je daar vaak maar een 7-tal opties hebt. Wel is het daar een pak goedkoper. Dat maakt al veel goed natuurlijk. Eenmaal terug in Vlaanderen, ben ik toch maar direct naar de frituur geweest. Heerlijk!

Morgen vertrek ik alweer. Deze keer naar Polen, waar ik dan een 4-tal maanden zal blijven.

De blogs zijn vanaf vandaag weer op gang, mijn YouTube-kanaal is opgestart en deze website gaat nog enkele wijzigingen krijgen. Wat juist de plannen zijn, gaan jullie gaandeweg wel ontdekken!